BAHAR BAHÇE
Vurgundur insanoglu bahar bahçeye. İster ki hep açsın elvan çiçekleri.
Ağaçlar yemyeşil olsun, güneş en tepede parıldasın.
Eksik olmasın yaşamdan kuş cıvıltıları.
Oysa talan vardır bazen de boran.
Çırılçıplak kalır ağaçlar.
Kuşlar göçer gider.
Acılar işler en derine.
Tam olarak böyledir yaşam sancısı.
Sabretmek bu noktada önemlidir.
Bilmelidir ki kışın karına sabretmeyen hanımeli koklayamaz.
Fırtına çıkacak diye petunya dikmekten vazgeçmemelidir.
Hem çiçeğin hası gönüle dikilenidir.
Aksi takdirde ayaz olur kış.
Isınamazsın odun çıtırtılarıyla.
Diz boyu karın altından gülümseyen kardelen için yaprak dökümü şarttır.
Acı da bizim, sevinç de bizim.
Hepsinin içinde bizi biz yapacak detaylar gizli.
Bugünkü sağlam tecrübeler için aydınlanmaz sandığımız geceler hepimize şart.
Süslü bir masal diyarı değil burası.
Gözyaşı var, hüzün var, türlü meşakkatler var.
Mücadele gücü gerek, sabır gerek, ve her ne ise o yaşananın gün gelip anıya dönüşeceğini bilmek gerek.
Demem o ki dostlar iklim içimizde.
Büyümeyen tomurcuklar gönlümüzde. Sabırla, umutla, inançla;
