İhtiyaç sahiplerine desteğinde kayda değer bir artış görünen Her Daim İyilik Grubunun yardımları da nicelik ve nitelik bakımından çeşitlendi. Gıda dışında birçok alanda da yardım yapan Elazığ'da ve Türkiye'de, birçok yardım kuruluşunu da geride bıraktı. Melike Altan; Kayıp bir şehrin silik yüzleriydi sanki geceden kalan. Ruhumuza yansıyan binlerce gözyaşı, bakmaya, koklamaya dahi kıyamadıklarımız enkaz altında şimdilerde. Herşey nasıl da bir anda flu. Kayıp seslerin izleri sararken şehrimi, sessziliği bozan bir çift göz. Birkaç saniye içerisinde haberi dahi olmadan heybesine yüklenen koca bir dağ.çocuk olmak zormuş dedi usulca kulağıma fısıldayarak. İçselleştirdiği sessizliğiyle ve tüm masumiyetiyle yaklaştı; kaybettiklerim benim de ben kimim, kiminim ki artık dedi kısık bir sesle. Yutkunamadığım bir ana şahit olurken gözlerimde ki şuada kaybolmak istercesine, minicik huzur kokan elleriyle ellerimi sardı. Utancımdan yüzüne bakamadığım, sessizliğin bozulduğu o saniyelerde sadece sol yanında kaybolmak istedim. Avuçlarıma ıslak çekirdekleri bırakıp yanağıma dünyanın en masum öpücüğünü hediye etti. Ve ekledi; sıcak yemekler verdin ya dedi kalben bütün mahçubiyetiyle ve hızlıca utanıp koşup uzaklaştı yanımdan. O an dünyanın en özel insanıydım. Ruhu enkaz altında kalan bir çocuğun dünyasında kaybolmuştum adeta.Sahi erir miydi Hüvanurun üzüntüsünün mumu gecenin karanlığında. Uzaklar yakınlaşır mıydı aksi takdirde kat be kat artar mıydı ? Sen, gülüşünde bahar saklayan çocuk halet-i ruhuniyetinin izahı kelimelerde kayıp.Bir saniyemizin ötesindeki yaşam mücadelesinin garantisini bile bilemezken, kaybolamamak bir çocuğun gözlerinde ne acı olurdu öyle değil miydi.. Dar-ı dünyada kendi kabuğuna çekilmiş binlerce çocuğa umut ışığı olabilmek ve yaraları sarmaya devam etmek için gökyüzünün maviliğinde umut balonlarını sizin için bırakmaya gelmiştim. Ruhunun çektiği fotoğratfları gösteremem belki çocuk ama içimdeki yasemin kokularını, beyaz güvercinleri senin için toplayıp dünya gözüyle görülesi bir seyir halinde ruhunda hissettirmek için olası çaba harcayabilirim. Her şeyin bittiği gibi göründüğü fakat aksinin yaşandığı bir sondayız. Bunca kaybın sonunda kendimizi bulduğumuz düşlerimizin başlangıcına benlik bayrağımızı yeniden dalgalandırıp benlik zaferini yaşadığımız aydınlanmanın huzurunda kaybolabiliriz. Gönül pusulamız her daim sanadır. Masumiyetinin rüzgarında kaybederken kendimi nefes aldığımı hissettirdiğin için minnettarım sana çocuk. Elimden geleni yapmanın acizliği sararken benliğimi kötü hissiyatlar içine düşüren herşeyi uçurumdan bırakıp el ele verip, enkazından çıkarıp benliğini eşsiz gökyüzünün maviliğinde kaybolabiliriz. Melike Altan melikealtan30@gmail.com