Makine Mühendisleri Odası'nın raporuna göre, 18-31 yaş aralığında İstanbul’u terk ederek farklı bir şehre veya ülkeye taşınmak isteyen mühendislerin oranı yüzde 70'e yükseldi. Üyelerin yüzde 65'inin geçim sıkıntısı çektiğini belirten MMO İstanbul Şubesi Yönetim Kurulu Başkanı Tataroğlu, “İstanbul’un dışında neresi olursa giderim’e doğru giden trajik ve kötü bir sorunu yaşıyoruz. Yurt dışına gidip Uber yapmak, hizmet sektöründe çalışmak, Türkiye’de mühendislik yapmaya yeğ görülen bir durum” dedi. Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği'ne (TMMOB) bağlı MMO İstanbul Şubesi ‘İstanbul'da Yaşayan Mühendisler Araştırması 2023 Raporu'nu kamuoyuna paylaştı. Rapora göre, geçim sıkıntısı yaşayan 18-31 yaş aralığında İstanbul’dan ayrılıp farklı bir şehre veya ülkeye taşınmak isteyen mühendislerin oranı yüzde 70'e çıktı. MMO İstanbul Şubesi Yönetim Kurulu Başkanı İbrahim Tataroğlu, “Şu an üyelerimizde ‘İstanbul’un dışında neresi olursa giderim’e doğru giden trajik ve kötü bir sorunu yaşıyoruz diyebilirim. Yurt dışına gidip Uber yapmak, hizmet sektöründe çalışmak, Türkiye’de mühendislik yapmaya yeğ görülen bir durum” diye konuştu. Tataroğlu, şu bilgileri aktardı: "YÜZDE 87,44’Ü ÜLKE EKONOMİSİNİ KÖTÜ BULUYOR" "Yani bir ülkede düşünün makine, endüstri, uçak, uzay mühendisliği yapan bir topluluğun yüzde 65’i geçim sıkıntısı yaşıyor. 'Bu anormal bir durum mu, zaten ülkenin hepsi geçim sıkıntısı yaşıyor' diyebiliriz ama mühendislik mesleği yapan, yani özellikle görece gelir seviyesi farklı olması gereken kişilerde bu oran biraz şaşırtıcı diyebiliriz. Peki bu üye profili ülke ekonomisini nasıl buluyor? Yüzde 87,44’ü ülke ekonomisini kötü buluyor. Yani doğrudan kötü değerlendiriyor. Bu da ortalıkta dönen işte bir milyon TL’ye TOGG almak, işte yüzde bir faizle ev almak meselesinden meslektaşlarımızın ne kadar da uzak olduğunun bizim için üzücü ve basit bir göstergesi. Temel yaşam hakkı olan barınma hakkının bile artık meslektaşlarımız açısından sorunlu olduğunu görüyoruz. Yani İstanbul’dan taşınmak isteyen meslektaşlar, geçen yıl mesela açığa çıkmayan bir şeydi bu, kira krizi olmadan daha çok yurt dışına gitme eğilimi vardı. Şu an üyelerimizde ‘İstanbul’un dışında neresi olursa giderim’e doğru giden trajik ve kötü bir sorunu yaşıyoruz diyebilirim. Çünkü gelir seviyesine de baktığımız zaman İstanbul’daki kiralarla karşılaştırdığımızda zaten fiilen meslektaşlarımızın İstanbul’da yaşamak gibi koşulu kalmıyor. Ülke ekonomisinin yüzde 40’ını üreten bir bölgeden bahsediyoruz. "YÜZDE 96’SI GELECEKTEN KAYGILI" Yani İstanbul ve Marmara Bölgesi, ülke ekonomisinin yüzde 40’ını sürüklüyor ve mühendisler, İstanbul’u terk etmek istiyor. Bu bence mesleğimiz, ülkemiz açısından en kritik sorunlardan bir tanesi. Bu barınma kriziyle beraber tetiklenen bir sorun. Peki ülkenin gelişimine ve değişimine baktığımızda meslektaşlar ne bekliyor? ‘12- 24 ay içerisinde ekonomi düzelir’ diyen yüzde 13 üyemiz var. Yani yüzde 80’ini ekonominin kısa vadede düzelmeyeceğini düşünüyor. Yine analitik düşünme becerisi ve buna yönelik temel eğitim almış bir topluluğun konuya bakış açısı olması açısından değerlendirmeye muhtaç önemli diyebilirim. Yine ikinci konu ülkenin durumundan kaygı seviyesi. Ülkeye dair kaygı seviyesi nedir diye baktığımızda pandemideyken yüzde 68 olan kaygı seviyesi, bugün yüzde 94’ü geçmiş durumda. Yani pandemi için biz diyorduk ki ülkenin, dünyanın en karanlık dönemi. Biz şu an pandemiden daha kötü bir şeyi yaşayan bir ülke hâline geldik. Bu gençlerde çok çok daha artıyor. Mesela şöyle bir örnek vereyim. 18- 22 ve 23- 30 yaş aralığındaki katılımcıların yüzde 96’sı gelecekten kaygılı. Yani herkes kaygılı. "FARKLI BİR ŞEHRE VEYA FARKLI BİR ÜLKEYE TAŞINMAK İSTEYENLERİN 18- 31 YAŞ ARALIĞINDA DA ORANI YÜZDE 70" Yine mühendislerin şehir ve ülke değiştirmek motivasyonu, eskiden gitmek isteyenin oranını söylüyorduk. Bugün 30 bin üyemizin yüzde 46’sı İstanbul’da kalmak istiyor. O da muhtemelen aile, işte eşinin çalışması, çocuğunun olması gibi nedenlerden yani burada ülkede veya şehirde kalmak istemeyen üye sayımız yüzde 55. Her geçen gün artıyor. İstanbul’dan ayrılıp farklı bir şehre veya farklı bir ülkeye taşınmak isteyenlerin 18- 31 yaş aralığında da oranı yüzde 70. Yani genç meslektaşlarımızın yüzde 70’i burada yaşamak istemiyor. Yine bir önemli bilgi. Diyelim ki, yurt dışına gitmek istiyor. Bu 18- 31 yaş aralığında yurt dışına hiç çıkmamış üye sayımız yüzde 91. Yani şöyle acı bir şey yaşıyoruz. Popüler bir video vardı işte. ‘Akşam yemeğe kimle çıkacaksın’ dediklerinde ‘B şıkkı’ diyor. Şu an bizim üyelerimiz B şıkkını seçer durumda ve hiç bilmiyor. Yurt dışına gidip Uber yapmak, yurt dışına gidip hizmet sektöründe çalışmak, Türkiye’de mühendislik yapmaya yeğ görülen bir durum. Yani bunu inşa eden ortamın elbette sorunları var ama ilk önce çözmemiz gereken, ülkenin işte 14 Mayıs’tan sonra mı, artık bugünden itibaren mi çözmesi gereken sorun bence bu. Eğer ki biz bağımsız bir ülkede yaşamak istiyorsak, düzgün bir gelecek istiyorsak bence en kritik konu bu. Yurt dışına bugüne kadar hiç gitmemiş birinin yurt dışında yaşama isteği. Üniversitelerdeki eğitimi ele aldığımızda İngilizce veya işte Almanca dilinde eğitim alan oranı da çok çok düşük.” Kaynak:karar