Mamudo Gurban Sayın Vekilim sesimizi duyar mısınız? Dedim “Şimdi zamanı değil!..” dediler. “Neredeyse 5 yıl oldu Vekilim!”dedim. “Bize de Terörist derler” dediler. “Biz KhKlılar ölüyoruz haber yapar mısınız gazeteci büyüklerim ?”dedim. “Gündem olması gerekiyor”dediler. “İş bulamıyoruz!”dedim. “Ağaç Kökü yiyin”dediler. “Bu iş tam benim işim en iyi şekilde yaparım” dedim. “Referansın kim?”dediler. Derdimi anlattım. “Şükret senden daha kötüleri var”dediler. Yetmedi.. “Allah’tan başka kimseden korkumuz yok”dediler. “Kitaptan,benden korktular. “Silah arkadaşımın annesi her gün ağlıyor!”dedim. “Sen kendi annene bak,sus otur.” Dediler. Hayallerimi,ideallerimi anlattım. Televizyonlarda,programlarda’gençler büyük düşünün!’ diyenler “hayalperest olma oğlum”Dediler. Bunlar da yetmedi.. Cebime 100 lira koyup kendilerince sevaba girme aracı yaptılar beni. “Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın”sözü değişti. “Bana dokunmayan yılana kurban olayım” oldu. Kendi gölgesinden korkan yeteneksiz adamlar,CVlerine kendi adlarından önce Ankara’da ki dayılarının adlarını yazar oldular. Velhasıl kelâm”Ankara’da dayın yoktur,Mamudo gurban niye doğdun?”