<div class="news"><br /> <br /> <hr /><br /> <br /> <br /> <br /> <hr /><br /> <br /> <h2>Fethullah Gülen : Vebalim büyük! Ben ettim sen etme"</h2><br /> <br /> <hr /><br /> <br /> <h3 class="shr">Narsist kişiliği ile dikkat çeken Fethullah Gülen yaşananlardan sonra ilk kez kendi suçunu kabullendi. 'Ben ettim sen etme' diyen Gülen hainler örgütüne yönelik vaazında itiraflarda bulundu.</h3><br /> </div><br /> <div class="time"><br /> <div><br /> <br /> <hr /><br /> <br /> <br /> <br /> <hr /><br /> <br /> <strong>Bir çok insanın vebaline giren Fethullah Gülen, peşine takılanları hapse sürüklerken kendisi çiftliğinden nutuk atmaya devam ediyor. Örgütüne yönelik sözde vaazlarına devam eden Gülen, gözaltına alınanlardan 'sadakat' istedi.</strong><br /> <br /> Narsist bir kişiliğe sahip olan bugüne kadar ilk kez 'pişmanlık' belirtileri de gösterdi. 'Ben ettim sen etme' diyerek Allah'a dua ettiğini söyleyen Gülen "suçunu kabullenirken" de yine kendini yüceltti. İşte söyledikleri;<br /> <br /> -"Bir arkadaşımız, bana diyor ki: “<em>Ben öyle hep meseleyi üzerinize aldığınızdan dolayı çok üzülüyorum. Bu mevzuun tek günahkârı siz değilsiniz!</em>” Ama ben, <strong>mevzuun önemli bir günahkârı olarak kendimi görüyorum:</strong> “Neden beynimin nöronlarını bütünüyle çalıştırmadım? Neden münafığa “münafık!” diyemedim, o teşhisi koyamadım? Neden zâlimi başta keşfedemedim? Edemedim!.. Hüsn-i zannına binaen bütün arkadaşlarımızın mesailerine âdeta bir kerte vurdurdum!..”<br /> <br /> -<strong>Ben, kendi kendimi sorguluyorum</strong>. Çok samimi söylüyorum. Başımı, Rabbime en yakın olunan secde halinde, yere koyduğum zaman, “Ya Rabbenâ! Eğer unuttuk veya kasıtsız olarak yanlış yaptıysak bundan dolayı bizi sorumlu tutma! Bizi günahlarımız sebebiyle azaba uğratma!” diyorum. <strong>“Ben ettim ya Rabbî!.</strong>.”<br /> <div></div><br /> <strong>BEN ETTİM SEN ETME</strong><br /> Çok defa içimden, kelam-ı nefsi ile… Hanefi mezhebine göre, meşhur-mütevâtir olmayan şeyler, namazda söylenmez. Ama çok defa, bir yönüyle, kelam-ı nefsiyle dilim onu kıpırdanıyor: <strong>“Ben ettim yâ Rabbi, Sen etme!”</strong> diyorum. Efendim.. “<strong>Benim günahlarımdan, hatalarımdan dolayı o tamamen masum</strong>, inanmış, kendini bu işe adamış insanlara çektirme! Kadın, erkek, çoluk, çocuk, zindanlarda, sürgünlerde, ihtifâlarda, yurt içinde gaybubetlerde.. aç, susuz, sefil.. gavurun revâ görmediği şekilde, olmayacak şeylere revâ görülmüş olarak.. o mazlumlar, o mağdurlar, o mehcûrlar, o muhtefîler, o fârrlar (firar edenler)… <strong>Eğer benim yüzümden ise, Rabbim</strong>… Benim günahlarım dağlar cesametindedir.<br /> <br /> <strong>VEBALİM BÜYÜK</strong><br /> Yine de Senin rahmetinden ümidimi kesmiyorum; f<strong>akat vebalimin büyüklüğü karşısında da eziliyorum, eziliyorum, eziliyorum</strong>, eziliyorum…<br /> <br /> </div><br /> </div>