Cumhuriyet Gazeti yazarı Emre Kongar " İntihar Sendromu" isimli bir yazı kaleme aldı. İşte o yazı Öyle bir siyasal iktidar düşünün ki, bütün dünyada kutlanan kadın hakları gününde, kadın hakları için gösteri yürüyüşü yapan kadınları karşısına alsın: Güvenlik güçlerini üstlerine saldırtsın ve onları gösteri sırasında okunan ezana saygısızlıkla suçlasın. *** Öyle bir siyasal iktidar düşünün ki, çok kötü bir ekonomi yönetimi ile ülkenin bütün kaynaklarını bitirsin, milli parasının değerini birkaç kat düşürsün, herkesi fakirleştirsin: Sonra da bu ekonomik krizin dışardan yapılan saldırılar sonucunda ortaya çıktığını iddia etsin. *** Öyle bir ekonomik kriz düşünün ki, siyasal iktidar domates, patlıcan, biber fiyatları üzerinden kendisine komplo düzenlendiğini iddia etsin: “Devlet manavlık, kasaplık yapmaz” diyerek sattığı bütün devlet kurumlarına karşı ve karşın, sebze tanzim satışları düzenlesin. Sonra da bu kuyrukları “Varlık kuyruğu” olarak nitelesin. *** Öyle bir siyasal iktidar düşünün ki, bir muhalefet partisinin liderini hapse attırsın: Bir başka muhalefet liderini de hapisle tehdit etsin. *** Öyle bir siyasal iktidar düşünün ki, kendisini iktidara taşıyan bütün tutum ve davranışlarını reddetsin: İttifaklarını ve temel politikalarını çok hızlı değiştirsin; dostunu düşman, düşmanını dost ilan etsin. *** Öyle bir siyasal iktidar düşünün ki, bütün güvenlik güçlerini ve her türlü idari, adli, yüksek yargıyı emrine almış olsun: Her türlü muhalif demokratik eylem ve söylem, terörizm, darbecilik ve dinsizlikle (dini değerli aşağılama suçu) damgalanarak insanlar hapisle tehdit edilsin. *** Öyle bir siyasal iktidar düşünün ki, ülkeyi ekonomik olarak çıkmaza soksun, toplumsal olarak düşman kamplara bölsün, siyasal olarakotoriterliğe götürsün: Çoğunu kendi yarattığı sorunların çözümü olarak Parlamenter Rejim’i rafa kaldırıp Tek Kişi Rejimi’ne geçsin ve işler daha kötüye gitsin. *** Öyle bir siyasal iktidar düşünün ki kendisine oy vermeyen herkesi terörist, darbeci ve dinsiz ilan etsin: En çok aldığı ya da aldığını iddia ettiği oy da ancak seçmenlerin yarısının oyu olsun. *** Böyle bir siyasal iktidarın Demokratik bir rejim içinde adil ve şeffaf olarak yapılacak seçimleri kazanması olanaklı olabilir mi? *** Güç kaybeden otoriter eğilimli siyasal iktidarların, güçsüzleştikçe baskıyı artırdığı ve baskıyı artırdıkça daha da hızla güç kaybettiği tarihin bize öğrettiği en önemli gerçektir. İktidara demokratik yollarla gelen ve iktidara geldikten sonra gittikçe otoriterleşen bir siyasal parti, bu “güçsüzleşme- baskıyı artırma-daha hızlıgüçsüzleşme-daha sert baskı” “sarmalına” girerek intihar etmeyi seçmiş olabilir. Ama acaba o siyasal parti içinde bu gidişi gören, intihar etmek istemeyen hiç kimse yok mudur?