HERKESİN BİZİ SEVMESİ MÜMKÜN MÜ?
Çok ütopik duruyor. Zaten mümkünse sevmesin.
Düşünsenize dostlar o herkesin içinde; "kötüsü var, hırsızı var, sapkını var, arsızı var, hasedi var ... vs.
" Var da var yani. O nedenle çok gereksiz bir şey herkes tarafından sevilmeyi beklemek.
Şöyle de bir sıkıntı var.
HERKESİN sevgisini hissedebilmek, daha doğrusu kazanabilmek bizi kendimiz olmaktan alıkoyuyor.
Peki o zaman nedir bu "sevgi pıtırcığı" olma arzumuz?
Haydi toparlanın, parkta oynayan 3 yaşımıza gidiyoruz. :)))
Sizi oraya götürmek her ne kadar benim işim olmasa da maalesef problem oralar ile bağlantılı.
Vaktizamanında alınamayan onay, koşulsuzca deneyimlenemeyen sevgi, bugün yanlış ya da gereksiz gönüllerde yer edinebilme şeklinde karşımıza çıkıyor.
Oysa bu kadar karmaşıklığa lüzum yok.
İlk adım harcanan bu enerjiyi kendimiz için kullanmak.
Tüm kainatda bulunan al-ver dengesini bozmamak.
Sonrası zaten gelecektir.
O zaman ne yapıyoruz?
1) Henüz biz kendimizi sevmeyi başaramıyorken, insanların bize olan sevgilerine sayısız anlamlar yüklemiyoruz.
2) Herksin bizi sevmesi asla söz konusu değil, olsa bile hiç sağlıklı değil. O nedenle bu beklentiden acilen vazgeçiyoruz.
3) İlk iki madde üzerinde ki eksiklerimizi hızlıca tamamlıyoruz.
Sabırla, inançla, umutla;
SEVMEKLEGÜZELLEŞECEKTÜMDÜNYA
